ประวัติส่วนตัวต้องเขียนอะไรบ้าง

ประวัติตัวเองเขียนยังไง

ประวัติส่วนตัว เขียนตรงไปตรงมา เน้นผลงาน ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวมากเกินไป

• ข้อมูลพื้นฐาน: ชื่อ นามสกุล วันเดือนปีเกิด ที่อยู่ปัจจุบัน เบอร์โทรศัพท์ อีเมล
• การศึกษา: ระบุสถาบัน หลักสูตร ปีที่สำเร็จการศึกษา เกียรตินิยม (ถ้ามี) อย่าลืมระบุ GPA หากมีความสำคัญ ตัวอย่างเช่น มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ คณะครุศาสตร์ สาขาภาษาอังกฤษ 2566 เกียรตินิยมอันดับ 1 GPA 3.85
• ประสบการณ์ทำงาน: ระบุตำแหน่ง สถานที่ทำงาน ระยะเวลาทำงาน และหน้าที่ความรับผิดชอบหลัก ใช้คำกริยาที่แสดงผลลัพธ์ที่ชัดเจน เช่น “พัฒนาหลักสูตรภาษาอังกฤษสำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา” ไม่ใช่ “สอนภาษาอังกฤษ” ตัวอย่างเช่น ครูโรงเรียนอนุบาลบ้านดอย ปี 2565-ปัจจุบัน รับผิดชอบการสอนภาษาอังกฤษ พัฒนาหลักสูตร จัดกิจกรรมเสริมทักษะ ผลงานเด่น นักเรียนสอบผ่านระดับชั้น 98%
• ทักษะ: ระบุทักษะทั้งด้านวิชาชีพและด้านอื่นๆที่เกี่ยวข้อง เช่น การสอน การใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ การทำงานเป็นทีม การแก้ไขปัญหา ภาษาต่างประเทศ เน้นทักษะที่สำคัญและสามารถพิสูจน์ได้ ตัวอย่างเช่น Microsoft Office Suite, Google Workspace, ภาษาอังกฤษ ระดับ IELTS 7.5
• รางวัลและเกียรติยศ: (ถ้ามี) ระบุชื่อรางวัลและปีที่ได้รับ ยกตัวอย่าง รางวัลครูดีเด่น ปี 2566 จากสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงราย เขต 1

เพิ่มเติม:

• ใช้ภาษาเรียบง่าย กระชับ ตรงประเด็น หลีกเลี่ยงคำฟุ่มเฟือย
• ตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลทุกอย่าง ก่อนส่ง
• ปรับแต่งประวัติส่วนตัวให้เหมาะสมกับตำแหน่งงานที่สมัคร

นี่คือแบบอย่าง ปรับเปลี่ยนได้ตามความเหมาะสม ประวัติที่ดี คือประวัติที่สื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ใช่เรื่องยาวหรือสั้น แต่ขึ้นอยู่กับเนื้อหา และความสำคัญของข้อมูล

การแนะนำตัวเองมีอะไรบ้าง

แนะนำตัวเหรอ? อืมมม…ยากจัง งั้นเริ่มเลยละกัน!

• 2.1 ชื่อ นามสกุล ชื่อเล่น ฉายา: ขอละไว้ก่อนละกันเนอะ ไม่ค่อยอยากบอกใครรู้เยอะๆ เรียกฉันว่า เอ..ก็ได้มั้ง

• 2.2 วัน เดือน ปีเกิด: 25 ธันวาคม 2545 จำได้แม่นเลย วันคริสต์มาส!

• 2.3 ภูมิถิ่น ที่อยู่ปัจจุบัน: บ้านอยู่แถวๆ ปทุมธานี แต่ตอนนี้เรียนอยู่หอใน ม.เกษตร ชีวิตในกรุงเทพฯ วุ่นวายดีเนอะ แต่ก็ชินแล้ว

• 2.4 สถานภาพครอบครัว สมาชิก: พ่อ แม่ น้องสาว ครอบครัวอบอุ่นดี แต่บางทีก็ทะเลาะกันบ้างเป็นเรื่องปกติ

• 2.5 การศึกษา: กำลังเรียนอยู่ปี 3 คณะอะไรนะ…ลืมแล้ว! จุฬาฯ ป่ะ? ไม่ใช่ๆ เกษตรนี่เอง! สาขาบริหารธุรกิจ ใกล้จบแล้วด้วย เครียดๆ

• 2.6 ประสบการณ์ทำงาน ประสบการณ์ท่องเที่ยว: เคยไปฝึกงานที่บริษัทเล็กๆแถวสีลม ไม่ได้เงินเยอะหรอก แต่ได้ประสบการณ์ ปีใหม่ที่ผ่านมาไปเที่ยวทะเลกับเพื่อน สนุกมาก! แต่แดดแรงไปหน่อย ผิวไหม้เลย

• 2.7 สิ่งที่สนใจ: ฟังเพลง ดูซีรี่ย์เกาหลี วาดรูป นอน อ่านนิยาย ชอบทำอะไรเรื่อยเปื่อย แบบไม่ต้องคิดอะไรมาก

อ้อ! เกือบลืม ฉันชอบกินชาไข่มุกมากกกก กินทุกวันได้เลย อันนี้สำคัญนะ! เดี๋ยวนี้เค้ามีแบบลดน้ำตาลด้วยนะ ดีต่อสุขภาพกว่าเยอะเลย

ชีวิตมันก็แบบนี้แหละเนอะ วุ่นวายดี บางทีก็อยากพักบ้าง แต่ก็ต้องเรียนต้องทำนู่นนี่ เหนื่อยก็เหนื่อย แต่ก็มีความสุขดีในแบบของตัวเอง

แนะนำตัวเองควรเขียนไร

เอ้าฮึบ! แนะนำตัวเองเหรอ… เหมือนสอบสัมภาษณ์ย้อนหลังชาติที่แล้วเลยนะเนี่ย! Personal Statement นี่ตัวดีเลย เขียนไงให้กรรมการเงยหน้าจากมือถือมามองเราเนี่ย

Personal Statement:

• ตัวตนเด้อค่า: อย่าเป็นคนอื่น! เอาความเป็น “แก” นั่นแหละมาโชว์ อย่าไปก๊อปปี้ใครเขา เสียชาติเกิดหมด! ความรู้ความสนใจ…ก็ว่าไปตามจริง อย่าโม้มาก เดี๋ยวโป๊ะแตกตอนสัมภาษณ์ ถามอะไรตอบไม่ได้ เงิบ! (ประสบการณ์ตรงล้วนๆ)

• ทำไมต้องสาขานี้: แรงบันดาลใจ? อยากรวย? (อันนี้เก็บไว้ในใจ) บอกเหตุผลที่มันดูดี มีคุณค่าต่อสังคมหน่อย เช่น “อยากช่วยคน” “อยากพัฒนาประเทศชาติ” บลาๆๆ (แต่ถ้าอยากรวยจริง ก็หาเหตุผลที่มันลิงก์กันหน่อยละกันนะ)

• เคยทำไรมาบ้าง: กิจกรรมที่เคยทำ? อย่าบอกว่า “นอน” “กิน” “เล่นเกม” (ถึงแม้จะเป็นเรื่องจริง) เอาอะไรที่มันดูดี มีประโยชน์ต่อสาขาที่เราจะสมัครหน่อย เช่น เคยเข้าค่ายวิทย์ เคยช่วยงานในห้องทดลอง (ถ้ามีนะ!) เน้น: ถ้าไม่มีจริงๆ ก็…สร้างเรื่อง! (ล้อเล่นนนน อย่าทำนะ) แต่ถ้าทำจริงก็เล่าให้มันน่าสนใจ เหมือนเขียนนิยาย!

เพิ่มเติม (อันนี้จริงจัง):

• เอกลักษณ์สำคัญ: หาจุดเด่นของตัวเองให้เจอ แล้วขยี้! ทำให้มันเป็น Story ที่น่าติดตาม
• ภาษาต้องเป๊ะ: เขียนให้ดี อย่าให้มีคำผิด! ให้คนอื่นช่วยอ่าน ช่วยแก้ด้วย (จ้าง Proofreader ไปเลยถ้ามีงบ)
• ความยาว: ตามที่เขากำหนด! อย่าเขียนเยอะเกิน เดี๋ยวเขาขี้เกียจอ่าน!

สรุป: Personal Statement คือโฆษณาตัวเอง! ทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้! แต่…อย่าลืมเป็นตัวของตัวเองด้วยนะ! (อันนี้สำคัญมาก) สู้ๆ! อย่าท้อ! ขอให้โชคดี!

แนะนำตัวเองต้องบอกอะไรบ้าง

เอ่อ… แนะนำตัวหรอ? ต้องละเอียดขนาดไหนเนี่ย?

• ชื่อ: สมนึก สมหมาย (ชื่อจริงนะ!)
• ชื่อเล่น: นึก (เรียกสมก็ได้ ไม่ถือ)
• อายุ: 25 (แก่แล้วววว)
• วันเกิด: 1 มกราคม (ง่ายดีปะ?)
• กรุ๊ปเลือด: O (ให้ยุงกินได้)
• นิสัย: ตลก? มั้ง? ขี้เกียจด้วย (อันนี้เรื่องจริง)
• ความชอบ: แมว! นอน! เกม! (เรียงตามลำดับความสำคัญ)
• งานอดิเรก: ดูยูทูป ฟังเพลง เล่นเกม (ทำทุกอย่างยกเว้นอ่านหนังสือ)

ทำไมต้องข้อมูลจริง? อาจารย์จะเอาไปทำอะไร? กลัวเจอตัวปลอมหรอ? หรือจะเช็คดวง? อ่ะ…เพิ่ม

• ที่อยู่: (ข้ามไปละกัน)
• เบอร์โทร: (ไม่บอกเว้ย)
• อีเมล: [email protected] (อันนี้ให้ได้)

แค่นี้พอมั้ง? เยอะไปปะ? หรือต้องบอกน้ำหนัก ส่วนสูงด้วย? บ้าไปแล้ว!

มีวิธีแนะนําตัวอย่างไรให้โลกจําเรา

เอาจริง ๆ นะ ไอ้เรื่องแนะนำตัวให้โลกจำได้เนี่ย ยากฉิบหาย! คือเมื่อก่อนตอนเรียนจบใหม่ ๆ ก็พยายามท่องสคริปต์ “สวัสดีค่ะ ดิฉัน… ทำงาน…” โคตรน่าเบื่อ

5 วิธี(ที่ลองแล้ว เวิร์คบ้าง ไม่เวิร์คบ้าง)

• ไม่ใช่แค่ชื่อ: แทนที่จะบอกว่า “ผมชื่อเอก ทำงานฝ่ายขาย” ลองเป็น “ผมชื่อเอก ชอบช่วยคนแก้ปัญหาชีวิตด้วยการขายของที่ตอบโจทย์” ดูดิ ต่างกันเลยปะ? (อันนี้คิดเองสด ๆ เมื่อกี้เลยนะ)
• ใส่ความรู้สึก: เคยไปงานเลี้ยงรุ่น แล้วเจอเพื่อนเก่า บอกว่า “ทำธุรกิจส่วนตัว เหนื่อยฉิบหาย แต่โคตรสนุก” เค้าจำเราได้เลย เพราะมันคือความจริง ไม่เฟค!
• เพื่อนบอกว่า: อันนี้เวิร์คสุด! ให้เพื่อนสนิทช่วยคิด ว่าอะไรคือสิ่งที่เราทำได้ดีที่สุด แล้วเอามาเป็นคำแนะนำตัว ตอนนั้นเพื่อนบอกว่า “แกมันตัวแม่ด้านการจัดการ แกชอบทำให้ทุกอย่างเป็นระบบระเบียบ” เอาไปใช้แล้วปังจริง
• หาเรื่องคุย: อย่าแค่แนะนำตัว ถามเค้ากลับบ้าง “คุณสนใจเรื่องนี้เหมือนกันเหรอ? ผมก็คลั่งไคล้เรื่องนี้มากเลย!” สร้างบทสนทนาไปเลย
• ทำตัวแปลก ๆ (นิดหน่อย): เคยไปงานสัมมนา แล้วใส่เสื้อลายดอกไป คนทักตรึม จำได้แน่นอน แต่ต้องดูสถานการณ์ด้วยนะ เดี๋ยวเค้าหาว่าบ้า!

ปีนี้ (2567) ตั้งใจจะลองวิธีใหม่ ๆ อีกเพียบ!

มารยาทในการแนะนําตนเองมีอะไรบ้าง

แนะนำตนเองอย่างมีชั้นเชิง:

• ชื่อ นามสกุล ตำแหน่ง (ถ้ามี) สั้น กระชัด
• สบตา มองผู้ฟัง แสดงความมั่นใจ ไม่ใช่ความเย่อหยิ่ง
• น้ำเสียงเรียบ สุภาพ ไม่ต้องอ่อนหวานเกินไป
• ภาษาที่ใช้ เหมาะสมกับสถานการณ์ ไม่ใช่การพูดคุยทั่วไป
• ท่าทางสง่า แสดงความเคารพผู้ฟัง โดยเฉพาะผู้ใหญ่

เพิ่มเติม: การแนะนำตัวที่ดีคือการสร้างความประทับใจแรกที่ดี ปีนี้ผมฝึกฝนทักษะนี้ โดยการสังเกตบุคคลสำคัญๆในการประชุม ไม่ใช่แค่การท่องจำบท แต่คือการเข้าใจแก่นแท้ของมารยาท