ประเทศไทยใช้อังกฤษอะไร

ภาษาอังกฤษในประเทศไทย: ไม่ใช่แค่ BE หรือ AE แต่เป็น “Thai English”

ประเทศไทยในฐานะประเทศที่มีการใช้ภาษาอังกฤษอย่างแพร่หลายนั้น คำถามที่ว่า “ประเทศไทยใช้อังกฤษแบบไหน” ไม่ใช่คำถามที่มีคำตอบตรงไปตรงมา เช่นเดียวกับที่หลายประเทศทั่วโลกใช้ภาษาอังกฤษ การใช้ภาษาอังกฤษในประเทศไทยไม่ใช่การลอกเลียนแบบแบบใดแบบหนึ่งอย่างตายตัว แต่เป็นการผสมผสานและพัฒนาเป็นรูปแบบเฉพาะตัวที่เรียกได้ว่า “Thai English”

โดยทั่วไปแล้ว โรงเรียนและสถาบันการศึกษาส่วนใหญ่ในประเทศไทยใช้ภาษาอังกฤษแบบบริติช (British English – BE) เป็นหลักในการเรียนการสอน สะท้อนให้เห็นในหลักสูตรตำราเรียนและการสอบต่างๆ การออกเสียงและการเขียนตามแบบ BE จึงเป็นพื้นฐานที่นักเรียนไทยคุ้นเคย อย่างไรก็ตาม ในสื่อต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ละครโทรทัศน์ เพลง และอินเทอร์เน็ต ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน (American English – AE) ก็แพร่หลายไม่น้อย ทำให้คนไทยได้สัมผัสกับทั้งสองแบบอย่างใกล้ชิด

ความแตกต่างระหว่าง BE และ AE ที่เห็นได้ชัดเจน เช่น การสะกดคำ (colour vs. color, centre vs. center) หรือการออกเสียง (schedule, data) นั้น ในปัจจุบันไม่ใช่เรื่องสำคัญนักสำหรับคนไทย โดยเฉพาะในชีวิตประจำวัน การสื่อสารมีความสำคัญมากกว่า ความเข้าใจจึงเป็นเป้าหมายหลัก ซึ่งทั้ง BE และ AE ก็สามารถนำมาใช้ได้อย่างคล่องแคล่ว หากสามารถสื่อสารให้เข้าใจได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ยิ่งไปกว่านั้น การใช้ภาษาอังกฤษในประเทศไทยยังมีการผสมผสานกับภาษาไทย สร้างคำศัพท์เฉพาะที่เรียกว่า “Thai English” เช่น การใช้คำภาษาไทยหรือคำผสมภาษาไทย-อังกฤษ เพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้น หรือสะท้อนถึงวัฒนธรรมไทย ตัวอย่างเช่น คำว่า “long weekend” ที่หมายถึงวันหยุดยาว หรือคำว่า “tuk-tuk” ที่ใช้เรียกรถสามล้อเครื่อง นี่คือตัวอย่างของการสร้างภาษาอังกฤษที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของประเทศไทย

ดังนั้น คำตอบสำหรับคำถามที่ว่าประเทศไทยใช้อังกฤษแบบไหน จึงไม่ใช่แค่ BE หรือ AE แต่เป็นการผสมผสานและพัฒนาเป็นรูปแบบที่เหมาะสมกับบริบททางสังคมและวัฒนธรรมของประเทศ เป็น “Thai English” ที่สะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายและความสามารถในการปรับตัวของคนไทยต่อภาษาสากล ซึ่งเป็นจุดแข็งสำคัญในการสร้างความเข้าใจและการสื่อสารในโลกที่เชื่อมโยงกันมากขึ้นทุกวันนี้

#ประเทศไทย #ภาษา #ภาษาอังกฤษ