รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการมีอะไรบ้าง

รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการเป็นวิธีการวิจัยที่เน้นการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในบริบทของโลกแห่งความจริง โดยอาศัยการทำงานร่วมกันระหว่างนักวิจัยและผู้ปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องโดยตรง

รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการที่พบบ่อย ได้แก่

1. วงจรการวิจัยเชิงปฏิบัติการ

เป็นรูปแบบที่นิยมที่สุด ซึ่งประกอบด้วยขั้นตอนดังนี้:

• ระบุปัญหา: นักวิจัยและผู้ปฏิบัติงานร่วมกันระบุและตกลงในปัญหาที่ต้องการแก้ไข
• วางแผน: วางแผนการวิจัยที่ระบุเป้าหมาย ข้อมูลที่ต้องรวบรวม และวิธีการแก้ไข
• ปฏิบัติการ: นำแผนไปปฏิบัติโดยผู้ปฏิบัติงาน นักวิจัยจะเฝ้าติดตามและสนับสนุนตลอดกระบวนการ
• ประเมิน: ประเมินผลลัพธ์ของการปฏิบัติการ โดยรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์เพื่อพิจารณาประสิทธิผล
• ปรับปรุง: ปรับปรุงแผนหรือกระบวนการแก้ไขตามผลการประเมิน นำไปสู่การเริ่มต้นวงจรใหม่อีกครั้ง

2. การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม

เน้นการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมดในการวิจัย ผู้เข้าร่วมอาจรวมถึงผู้ปฏิบัติงาน ผู้ใช้ ตลอดจนผู้กำหนดนโยบาย กระบวนการนี้มักจะเน้นการพัฒนาความรู้ร่วมกัน การสร้างความเป็นเจ้าของ และการส่งเสริมให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในวงกว้าง

3. การวิจัยแบบแผนมาน

เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการที่ใช้แผนที่กำหนดไว้ล่วงหน้าอย่างเข้มงวด ซึ่งช่วยให้ระบุตัวแปรที่เกี่ยวข้องและควบคุมอย่างแม่นยำมากขึ้น รูปแบบนี้เหมาะสำหรับปัญหาที่มีการกำหนดขอบเขตอย่างชัดเจนและสามารถควบคุมได้

4. การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีการวิเคราะห์

เน้นการวิเคราะห์และตีความข้อมูลที่รวบรวมระหว่างการปฏิบัติการ นักวิจัยจะใช้เทคนิคการวิเคราะห์ เช่น การวิเคราะห์เชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ เพื่อระบุรูปแบบ ความสัมพันธ์ และประเด็นสำคัญ

5. การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบวิพากษ์

เป็นรูปแบบที่ท้าทายสมมติฐานและโครงสร้างที่กำหนดไว้แล้ว นักวิจัยจะตรวจสอบประเด็นด้านอำนาจ ความเหลื่อมล้ำ และความยุติธรรมที่เกี่ยวข้องกับปัญหากระบวนการแก้ไข

การเลือกใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการที่เหมาะสมขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของการศึกษา บริบทของปัญหา และความเป็นไปได้เชิงปฏิบัติ รูปแบบที่แตกต่างกันเหล่านี้ช่วยให้นักวิจัยและผู้ปฏิบัติงานสามารถร่วมมือกันพัฒนาและนำแนวทางแก้ไขที่ใช้งานได้จริงและยั่งยืนไปใช้

#การวิจัยเชิงปฏิบัติ #รูปแบบการวิจัย #วิจัยปฏิบัติการ