เรียนสหเวชศาสตร์ ใช้เวลากี่ปี

เรียนสหเวชศาสตร์เนี่ยนะ กี่ปี? โอ๊ยยยย คำถามนี้ ฉันก็เคยสงสัยเหมือนกัน! ตอนนั้นฉันอยากเรียนหมอมาก แต่คะแนนไม่ถึง (ฮือออ) เลยมาจบที่สหเวชศาสตร์นี่แหละ บอกเลยว่า 4 ปีเต็มๆ ยาวนานนนนน แต่ก็คุ้มค่า นะ… คิดดูสิ เรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับการตรวจวินิจฉัย การรักษา การฟื้นฟู มันคือเบื้องหลังที่สำคัญของวงการแพทย์เลยนะรู้มั้ย!

ปีหนึ่งอะ… เตรียมใจไว้เลยจ้า พื้นฐานวิทย์ล้วนๆ! เคมี ชีวะ ฟิสิกส์ แทบจะไม่หลับไม่นอน จำได้ว่าตอนเรียนกายวิภาค ฉันแทบจะคลั่ง! กระดูกนี่เยอะมากกกก เรียนไปก็ลืมไป ลืมไปก็เรียนใหม่ วนไปค่ะ (หัวเราะแห้งๆ)

ปีสองเริ่มสนุกขึ้นหน่อย เข้าสู่วิชาเฉพาะทางแล้ว! จุลชีวะ โลหิตวิทยา ภูมิคุ้มกัน ปรสิตวิทยา แค่ชื่อก็ดูน่ากลัวแล้วใช่มั้ยล่ะ? แต่จริงๆแล้วมันก็… โอเค แหละ (พยายามมองโลกในแง่ดี) ตอนนั้นฉันชอบโลหิตวิทยามากสุดเลย เห็นเม็ดเลือดแดง เม็ดเลือดขาว มันเหมือนเป็นโลกเล็กๆ น่าค้นหาดี แปลกๆดี

ปีสาม… นี่แหละช่วงที่หนักสุด! วิชาชีพเฉพาะทาง เข้มข้น เรียนหนักมากกก เข้าแลปบ่อยมาก จนบางทีก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหนูทดลองเลยนะ (หัวเราะ) เคมีคลินิก จุลทรรศนศาสตร์คลินิก วิทยาภูมิคุ้มกันคลินิก จำชื่อวิชาไม่ค่อยได้แล้วด้วยซ้ำ แต่ที่แน่ๆคือ เหนื่อยมากกกก ถึงมากที่สุด แต่ก็ได้ความรู้เยอะมาก เหมือนสมองจะแตก แต่ก็คุ้ม! ปีนี้มีวิชาเลือกด้วยนะ เลือกเอาที่ชอบๆ หรือที่คิดว่าจะได้ใช้ในอนาคต

ปีสี่ ฝึกงาน! เย้ๆๆๆ ถึงเวลาไปใช้ความรู้ที่เรียนมาทั้งหมดแล้ว ตอนฉันฝึกงานที่โรงพยาบาล X สนุกมากเลยนะ ได้เห็นอะไรเยอะแยะ เจอเคสแปลกๆ ได้เรียนรู้จากรุ่นพี่ เพื่อนร่วมงาน ได้เห็นภาพรวมของการทำงานจริงๆ ปีนี้คือช่วงที่รู้สึกว่า อ๋อออ นี่เอง นี่คือสิ่งที่ฉันเรียนมา มันทำให้ฉันรู้สึกภูมิใจ รู้สึกว่า ฉันทำได้! (ยิ้มแก้มปริ)

สรุปสั้นๆ ง่ายๆ นะ… 4 ปี หนัก แต่คุ้มค่า ถ้าคุณชอบวิทยาศาสตร์ ชอบการแพทย์ และมีความอดทน สหเวชศาสตร์ก็เป็นทางเลือกที่ดี อย่าลืมว่า มันเป็นอาชีพที่สำคัญ และมีความหมายมากนะ ลองคิดดูสิ เราช่วยตรวจ ช่วยรักษา ช่วยดูแลผู้ป่วย มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากเลยนะ ที่ได้ช่วยเหลือคนอื่น (ปล. แต่เหนื่อยจริงๆนะ บอกไว้ก่อน!)