การที่จะเกิดมุมวิกฤตคลื่นผิวน้ำเคลื่อนที่อย่างไร

เออ… เรื่องมุมวิกฤตของคลื่นผิวน้ำนี่มันแบบ… มันแปลกดีนะ คิดดูดิ คลื่นมันวิ่งๆ ไปดีๆ อยู่แล้วไง แล้วอยู่ๆ มาเจอมุมนี้ปุ๊บ! เปลี่ยนใจเลย กลับลำเฉย เหมือนตอนเราลังเลว่าจะกินข้าวร้านไหนดี เดินไปถึงหน้าร้านแล้ว เปลี่ยนใจเฉย ไม่เอาละ ร้านนี้ไม่น่าอร่อย (จริงๆ ก็หิวแหละ แต่ฟีลมันไม่ได้!) มันก็ประมาณนั้นแหละ 😅

คือ… ไอ้เจ้ามุมวิกฤตเนี่ย มันเหมือนเป็นจุดที่คลื่นมัน… มัน “พอแล้ว” อ่ะ มันเหมือนแบบ… เออ ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันจะกลับบ้าน ฉันจะไม่ทนอีกต่อไป! อะไรประมาณนั้นเลย มันไม่ใช่แค่หักเหธรรมดา แต่มันหักเหแบบ… หักเหสุด! หักเหจนสุดขอบฟ้า จนไม่ไปต่อแล้ว กลับบ้านเราดีกว่า เหมือนตอนที่เราทำงานหนักๆ จนถึงจุดนึงที่เรารู้สึกว่า “ไม่ไหวแล้วโว้ยยยย ลาออก!” มันใช่อ่ะ มันใช่เลย!

จำได้ว่าตอนเรียนฟิสิกส์เรื่องนี้นะ ครูบอกว่ามันเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงความเร็วของคลื่นด้วย มันช้าลงๆ แล้วก็… บู้ม! สะท้อนกลับหมดเลย เหมือน… เหมือนตอนรถติดมากๆ แล้วอยู่ๆ ก็มีคนเบรกกะทันหัน แล้วรถก็ติดยาวเลย ติดจนขยับไม่ได้ ต้องกลับรถ อะไรทำนองนั้น (อันนี้เปรียบเทียบแบบบ้านๆ นะ 😂)

แล้วมันก็มีสูตรคำนวณด้วยนะ จำไม่ได้ละว่าสูตรอะไร sin อะไรสักอย่างนี่แหละ แต่คือ… จำไม่ได้จริงๆ 😅 เอาเป็นว่ามันมีสูตรคำนวณได้ แล้วมันก็มีค่าเฉพาะ ไม่ใช่มุมไหนก็ได้ที่จะเป็นมุมวิกฤตได้ มันต้องเป๊ะๆ เหมือนเวลาทำขนมอ่ะ ถ้าใส่น้ำตาลมากไปหรือน้อยไป รสชาติก็เปลี่ยน มันต้องพอดีๆ เหมือนมุมวิกฤตนี่แหละ ต้องเป๊ะ!

แล้วมันก็ทำให้เห็นว่า แม้แต่คลื่น ที่ดูเหมือนจะไหลไปเรื่อยๆ ไร้ทิศทาง ก็ยังมี “ขอบเขต” ของมัน มีจุดที่มัน “ไม่ไหว” แล้วเหมือนกัน มันก็สะท้อนอะไรบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตเรานะ ว่าบางที เราก็ต้องรู้จัก “พอ” เหมือนกัน ไม่ใช่ฝืนทำต่อไปเรื่อยๆ จนถึงจุดที่เราพัง จริงมั้ย? 🤔

#การเคลื่อนที่ #คลื่นผิวน้ำ #มุมวิกฤต