โครงสร้างของภาษาซี (C) เบื้องต้น มีอะไรบ้าง
ภาษาซี (C) มีโครงสร้างพื้นฐาน 5 ส่วน: เริ่มต้นด้วย พรีโพรเซสเซอร์ไดเร็กทีฟ เพื่อเรียกใช้ไลบรารี ต่อด้วย ส่วนประกาศ สำหรับตัวแปรส่วนกลาง จากนั้น ฟังก์ชันหลัก (main()) ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นการทำงานของโปรแกรม และ การสร้าง/ใช้ฟังก์ชัน เพื่อแบ่งโค้ดเป็นส่วนย่อย สุดท้าย ส่วนอธิบายโปรแกรม ช่วยให้เข้าใจโค้ดได้ง่ายขึ้น
โครงสร้างพื้นฐานของภาษาซี
ภาษาซีเป็นภาษาโปรแกรมขั้นสูงที่มีโครงสร้างพื้นฐานประกอบด้วย 5 ส่วน ดังนี้
- พรีโพรเซสเซอร์ไดเร็กทีฟ (Preprocessor Directives)
เป็นคำสั่งที่ใช้ก่อนการคอมไพล์เพื่อเชื่อมต่อกับไลบรารีที่จำเป็น ไดเร็กทีฟเหล่านี้มักขึ้นต้นด้วยเครื่องหมาย # เช่น #include <stdio.h> ซึ่งรวมเอาไลบรารี Standard Input/Output ของภาษาซี
- ส่วนประกาศ (Declarations)
ใช้ประกาศตัวแปรคงที่และตัวแปรทั่วโลก ตัวแปรคงที่คือค่าที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ส่วนตัวแปรทั่วโลกคือตัวแปรที่สามารถเข้าถึงได้จากทุกส่วนของโปรแกรม
- ฟังก์ชันหลัก (main())
เป็นจุดเริ่มต้นการทำงานของโปรแกรม ฟังก์ชัน main() เป็นฟังก์ชันที่ถูกเรียกใช้งานเมื่อโปรแกรมเริ่มทำงาน
- การสร้าง/ใช้ฟังก์ชัน
ฟังก์ชันในภาษาซีแบ่งโค้ดออกเป็นส่วนย่อยๆ ช่วยให้โปรแกรมจัดการได้ง่ายขึ้นและสามารถนำกลับมาใช้ได้ใหม่ ฟังก์ชันอาจรับพารามิเตอร์และส่งค่ากลับมาได้
- ส่วนอธิบายโปรแกรม
เป็นส่วนเสริมที่ให้คำอธิบายและบันทึกเกี่ยวกับโปรแกรม ช่วยให้เข้าใจโค้ดได้ง่ายขึ้น แต่ไม่ถูกนำไปคอมไพล์ด้วย
#ภาษาซี#เบื้องต้น#โครงสร้างข้อมูลข้อเสนอแนะสำหรับคำตอบ:
ขอบคุณที่ให้ข้อเสนอแนะ! ข้อเสนอแนะของคุณมีความสำคัญต่อการปรับปรุงคำตอบในอนาคต