ไวๆ เขียนอย่างไร

ไวๆ…เขียนยังไงนะ? อื้อหือ คำนี้สิ ฟังทีไรหัวใจเต้นตุ๊บๆ ทุกทีเลย! ไม่ใช่แค่ “เร็ว” ปกติๆ นะ มันคือความรู้สึกเร่งรีบ แบบกระวนกระวาย อยากให้มันเสร็จไวๆๆ อยากได้เลยตอนนี้! เหมือนตอนที่หิวจนจวนจะเป็นลมแล้วแม่บอกว่า “เดี๋ยวนะลูก แม่ทำกับข้าวไวๆ ให้” อืม… ความรู้สึกแบบนั้นเลย ความหวังปนความหิว ความเร่งด่วนที่มันมาพร้อมกับความใส่ใจ ใช่ไหมล่ะ? (หรือว่าฉันคิดไปเองคนเดียวหว่า?)

จำได้ไหม ตอนนั้นต้องส่งงานด่วน เดดไลน์พรุ่งนี้เช้า ฉันนั่งหน้าคอมทั้งคืนเลย ตาแทบจะปิด แต่ก็ต้องกัดฟันสู้ เพราะถ้าไม่เสร็จ… อืม… ไม่อยากคิดเลย มันจะรู้สึกประมาณไหน เหมือนโดนไล่ล่า วิ่งหนีความตาย แต่ความตายในที่นี้คือการโดนอาจารย์ด่า อิอิ (อันนี้ก็เว่อร์ไปหน่อยนะ แต่ความรู้สึกมันประมาณนั้นจริงๆ!)

แล้วอย่างเวลาสั่งของออนไลน์ เห็นคำว่า “จัดส่งไวๆ” นี่ คือแบบ… ใจมันลอยไปถึงของที่อยากได้แล้วอ่ะ เป็นความรู้สึกที่ตื่นเต้น แบบว่า รอไม่ไหวแล้ววว เหมือนเด็กๆ รอวันเกิด อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ (สงสัยฉันจะเปรียบเทียบเยอะไปหน่อยเนอะ)

สรุปคือ “ไวๆ” มันไม่ใช่แค่คำสั่ง มันคืออารมณ์ มันคือความรู้สึก มันคือความเร่งด่วนที่ผสมกับความหวัง และบางที… ก็มีความกดดันปนอยู่ด้วยนิดหน่อย ใช่ป่ะ? ลองคิดดูสิ ถ้าเราใช้คำว่า “เร็ว” มันก็จะธรรมดาไป แต่ถ้าใช้คำว่า “ไวๆ” มันจะได้อารมณ์มากกว่า แบบว่า มันมีพลัง! (หรือเปล่า?) เออ… ฉันว่ามันก็แล้วแต่บริบทด้วยแหละนะ แต่โดยรวมแล้ว ฉันชอบความรู้สึกของคำว่า “ไวๆ” มากกว่าเยอะเลย มันมีชีวิตชีวาดี ใช่มั้ย?