อาการของโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องมีอะไรบ้าง

สัญญาณเตือนภัย: อาการของโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องที่คุณอาจมองข้าม

โรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง (Immunodeficiency disorders) คือภาวะที่ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายทำงานผิดปกติ ไม่สามารถป้องกันร่างกายจากเชื้อโรคและสิ่งแปลกปลอมได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้เกิดการติดเชื้อบ่อยครั้ง รุนแรง หรือเรื้อรังกว่าปกติ อาการของโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องมีความหลากหลายและอาจคล้ายคลึงกับโรคอื่นๆ ทำให้หลายคนมองข้ามสัญญาณเตือนภัยเหล่านี้ไป บทความนี้จะช่วยให้คุณเข้าใจอาการต่างๆ ของโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง เพื่อให้สามารถสังเกตตนเองและคนรอบข้างได้อย่างมีประสิทธิภาพ

นอกเหนือจากไข้ขึ้นๆ ลงๆ และความเหนื่อยล้าเรื้อรังที่มักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นอาการทั่วไป และผื่นแดงที่ไม่ทราบสาเหตุบริเวณใบหน้าและแขนขา ยังมีอาการอื่นๆ ที่บ่งชี้ถึงความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกันได้อีก อาทิเช่น:

• การติดเชื้อที่เกิดขึ้นบ่อยและหายช้า: เช่น หวัด ปอดบวม ท้องเสีย ติดเชื้อรา หรือการติดเชื้อที่ผิวหนัง โดยการติดเชื้อเหล่านี้อาจเกิดขึ้นบ่อยกว่าคนทั่วไป รุนแรงกว่า หรือใช้เวลารักษานานกว่าปกติ
• การติดเชื้อฉวยโอกาส: เกิดจากเชื้อโรคที่ปกติไม่ก่อให้เกิดโรคในคนที่มีภูมิคุ้มกันปกติ แต่สามารถก่อโรคในผู้ที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่องได้ เช่น เชื้อราบางชนิด
• น้ำหนักลดโดยไม่ทราบสาเหตุ: อาจเป็นผลมาจากการติดเชื้อเรื้อรัง การดูดซึมสารอาหารบกพร่อง หรือผลข้างเคียงจากยาบางชนิดที่ใช้รักษาโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง
• ต่อมน้ำเหลืองโต: เป็นสัญญาณบ่งบอกถึงการทำงานหนักของระบบภูมิคุ้มกัน แต่ในผู้ที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่อง ต่อมน้ำเหลืองอาจโตขึ้นโดยไม่มีสาเหตุที่ชัดเจน
• ปัญหาเกี่ยวกับระบบทางเดินอาหาร: เช่น ท้องเสียเรื้อรัง ปวดท้อง อาเจียน หรือมีแผลในปาก ซึ่งอาจเกิดจากการติดเชื้อหรือการอักเสบในลำไส้
• ภาวะโลหิตจาง: เกิดจากการสร้างเม็ดเลือดแดงที่ลดลง ซึ่งอาจเป็นผลมาจากการติดเชื้อเรื้อรัง หรือเป็นผลข้างเคียงจากยาบางชนิด
• ภาวะเกล็ดเลือดต่ำ: ทำให้มีแนวโน้มที่จะเกิดรอยฟกช้ำหรือเลือดออกง่ายกว่าปกติ

อาการเหล่านี้ไม่ได้บ่งชี้ว่าเป็นโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องเสมอไป อาจเกิดจากสาเหตุอื่นๆ ได้เช่นกัน ดังนั้น หากคุณมีอาการเหล่านี้ ควรปรึกษาแพทย์เพื่อรับการวินิจฉัยที่ถูกต้อง การตรวจวินิจฉัยอาจรวมถึงการตรวจเลือด การตรวจนับจำนวนเม็ดเลือด การตรวจระดับภูมิคุ้มกัน และการตรวจทางพันธุกรรม การวินิจฉัยและรักษาแต่ต้นจะช่วยป้องกันภาวะแทรกซ้อนร้ายแรงและเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยได้อย่างมาก.