อวัยวะใดบีบรัดตัวและมีน้ำย่อยย่อยอาหารประเภทโปรตีน

อวัยวะบีบรัดตัวและมีน้ำย่อยย่อยโปรตีน: กระเพาะอาหาร แหล่งบดเคี้ยวและย่อยสลายเบื้องต้น

เมื่อพูดถึงการย่อยโปรตีน หลายคนนึกถึงตับอ่อน ซึ่งเป็นแหล่งผลิตเอนไซม์สำคัญอย่างไทรป์ซินและคีโมไทรป์ซิน จริงอยู่ที่เอนไซม์เหล่านี้มีบทบาทสำคัญในการย่อยโปรตีนในลำไส้เล็ก แต่มีอวัยวะอีกแห่งที่ทำหน้าที่ทั้งบีบรัดตัว และ ผลิตน้ำย่อยย่อยโปรตีนได้ตั้งแต่เนิ่นๆ นั่นคือ กระเพาะอาหาร

กระเพาะอาหาร ไม่เพียงแต่เป็นที่พักอาหารชั่วคราวก่อนส่งต่อไปยังลำไส้เล็ก แต่มันยังทำหน้าที่สำคัญสองประการในการย่อยโปรตีน ได้แก่:

1. การบีบรัดตัว (Peristalsis): กล้ามเนื้อผนังกระเพาะอาหารบีบรัดตัวเป็นจังหวะ คล้ายการนวด เพื่อคลุกเคล้าอาหารให้เข้ากับน้ำย่อย การเคลื่อนไหวนี้ไม่เพียงช่วยบดอาหารให้ละเอียดขึ้น แต่ยังช่วยผสมอาหารกับน้ำย่อยอย่างทั่วถึง เพิ่มประสิทธิภาพในการย่อย
2. การหลั่งน้ำย่อยที่มีเอนไซม์เพปซิน: เซลล์ในผนังกระเพาะอาหารหลั่งน้ำย่อยที่มีกรดไฮโดรคลอริกและเพปซิโนเจน กรดไฮโดรคลอริกทำหน้าที่ฆ่าเชื้อโรคในอาหารและเปลี่ยนเพปซิโนเจนที่ยังไม่ทำงาน ให้กลายเป็นเพปซิน ซึ่งเป็นเอนไซม์ย่อยโปรตีน เพปซินจะเริ่มต้นกระบวนการย่อยโปรตีน โดยตัดสายโซ่โปรตีนยาวๆ ให้เป็นสายสั้นๆ เรียกว่าเปปไทด์ เตรียมพร้อมสำหรับการย่อยต่อในลำไส้เล็ก

ดังนั้น แม้ตับอ่อนจะมีบทบาทสำคัญในการย่อยโปรตีนในลำไส้เล็ก แต่กระเพาะอาหารก็เป็นอวัยวะที่ทั้ง บีบรัดตัว และมี น้ำย่อยที่ย่อยโปรตีน ได้ตั้งแต่ขั้นตอนแรกของการย่อยอาหาร การทำงานร่วมกันของกระเพาะอาหารและตับอ่อน รวมถึงอวัยวะอื่นๆ ในระบบย่อยอาหาร จึงทำให้ร่างกายสามารถย่อยและดูดซึมสารอาหารจากโปรตีนได้อย่างมีประสิทธิภาพ

นอกจากนี้ การทำงานของกระเพาะอาหารยังได้รับอิทธิพลจากปัจจัยต่างๆ เช่น ฮอร์โมน ประสาท และชนิดของอาหารที่รับประทาน ความผิดปกติในการทำงานของกระเพาะอาหาร เช่น การผลิตกรดมากเกินไป หรือการเคลื่อนไหวของกระเพาะอาหารผิดปกติ สามารถนำไปสู่อาการต่างๆ เช่น กรดไหลย้อน และอาหารไม่ย่อย.