อาการของอุณหภูมิร่างกายต่ํากว่า 35 องศาเซลเซียส มีอะไรบ้าง

ภัยเงียบแห่งความหนาวเย็น: รู้จักอาการของภาวะอุณหภูมิร่างกายต่ำกว่า 35 องศาเซลเซียส

อากาศหนาวเย็นอาจเป็นสิ่งที่เราชื่นชอบในบางครั้ง แต่หากร่างกายของเราเผชิญกับความหนาวเย็นอย่างรุนแรงหรือเป็นเวลานาน อาจนำไปสู่ภาวะที่อันตรายถึงชีวิตได้ นั่นคือ ภาวะอุณหภูมิร่างกายต่ำกว่า 35 องศาเซลเซียส หรือที่เรียกว่า ไฮโปเทอร์เมีย (Hypothermia) ซึ่งเป็นภาวะที่ร่างกายสูญเสียความร้อนเร็วกว่าที่ร่างกายสร้างขึ้น ส่งผลให้ระบบต่างๆ ในร่างกายทำงานผิดปกติ และหากปล่อยทิ้งไว้อาจนำไปสู่การเสียชีวิตได้

ความเข้าใจเกี่ยวกับอาการของไฮโปเทอร์เมียจึงเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง เพราะการรักษาที่รวดเร็วและถูกต้องจะช่วยลดความเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนและเพิ่มโอกาสในการฟื้นตัว แต่การระบุอาการในระยะเริ่มต้นนั้นอาจทำได้ยาก เนื่องจากอาการเหล่านั้นอาจคล้ายคลึงกับอาการของโรคอื่นๆ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องสังเกตอย่างละเอียดและรอบคอบ

อาการของไฮโปเทอร์เมียแบ่งออกเป็นระดับความรุนแรง โดยอาการในระยะเริ่มต้นอาจไม่รุนแรงนัก แต่จะค่อยๆ รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ หากไม่ได้รับการรักษา อาการเหล่านั้นอาจรวมถึง:

ระยะเริ่มต้น (อุณหภูมิร่างกาย 32-35 องศาเซลเซียส):

• สั่นอย่างรุนแรง (Shivering): ร่างกายพยายามสร้างความร้อนด้วยการสั่น แต่ในระยะที่รุนแรงขึ้น สั่นอาจหยุดลงได้ ซึ่งเป็นสัญญาณอันตราย
• ง่วงซึมและเหนื่อยล้า (Lethargy and Fatigue): รู้สึกอ่อนเพลีย อยากนอนหลับตลอดเวลา
• พูดไม่ชัด (Slurred Speech): การพูดไม่คล่องแคล่ว ออกเสียงผิดเพี้ยน
• ความคล่องตัวลดลง (Decreased Coordination): เคลื่อนไหวช้า ทำอะไรไม่คล่องตัว เช่น เดินเซ มือไม้สั่น
• ความจำเสื่อม (Impaired Memory): ความจำระยะสั้นลดลง อาจจำเรื่องราวต่างๆ ไม่ได้
• ปัสสาวะบ่อยขึ้น (Increased Urination): เนื่องจากร่างกายพยายามกำจัดของเสียออกเพื่อปรับสมดุล

ระยะรุนแรง (อุณหภูมิร่างกายต่ำกว่า 32 องศาเซลเซียส):

• สับสนและหมดสติ (Confusion and Unconsciousness): ไม่สามารถตอบสนองต่อสิ่งเร้าได้
• หายใจเร็วตื้น (Rapid, Shallow Breathing): หายใจเร็วขึ้นแต่ปริมาตรอากาศน้อยลง
• ชีพจรเต้นช้าและอ่อน (Slow, Weak Pulse): ชีพจรเต้นช้าลงและตรวจวัดได้ยาก
• ผิวหนังเย็นซีดและแข็ง (Cold, Pale and Stiff Skin): ผิวหนังเย็นจัด ซีด และอาจแข็ง
• ม่านตาขยาย (Dilated Pupils): ม่านตาขยายกว้างผิดปกติ

สิ่งสำคัญ: หากคุณหรือบุคคลใกล้ชิดแสดงอาการเหล่านี้ ควรขอความช่วยเหลือจากแพทย์โดยทันที การรักษาที่ถูกต้องและทันท่วงทีเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในการช่วยชีวิตและป้องกันภาวะแทรกซ้อนร้ายแรง อย่าพยายามรักษาเอง การรักษาอาจรวมถึงการให้ความอบอุ่นอย่างค่อยเป็นค่อยไป การให้ของเหลว และการใช้เครื่องช่วยหายใจ ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของอาการและดุลยพินิจของแพทย์

บทความนี้มีจุดประสงค์เพื่อให้ความรู้เบื้องต้นเท่านั้น ไม่ใช่คำแนะนำทางการแพทย์ โปรดปรึกษาแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์เพื่อรับคำแนะนำที่เหมาะสมกับสภาพร่างกายของคุณ