นักเรียนจะปฏิบัติตนเป็นสมาชิกที่ดีของครอบครัวได้อย่างไร

นักเรียนจะปฏิบัติตนเป็นสมาชิกที่ดีของครอบครัวได้ยังไงนะ? อืมมม… คำถามนี้มันฟังดูเป็นทางการไปหน่อยเนอะ สำหรับฉันแล้วอ่ะนะ มันไม่ใช่แค่การไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ปีนเขาปีละครั้ง หรือทำกิจกรรมครอบครัวอะไรแบบนั้น (แม้ว่าพวกนั้นก็สนุกดีนะ!) แต่ไอ้ความเป็นสมาชิกที่ดีของครอบครัวเนี่ย มันลึกกว่านั้นเยอะเลย! มันรู้สึกอุ่นๆยังไงชอบกล

จำได้ไหมคะ ตอนนั้นหนูเล็ก น้องสาวฉัน ทะเลาะกับแม่เรื่องเรียน ร้องไห้โฮเลย แม่ก็เครียด ฉันนั่งฟังอยู่ข้างๆ ใจก็ไม่ดีเหมือนกัน ไม่รู้จะทำยังไงดี แล้วก็… ฉันก็แค่ไปนั่งข้างๆ ลูบหัวน้องเบาๆ แล้วก็บอกว่า “เดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้ว นะ” แค่นั้นแหละ ไม่ต้องพูดเยอะ บางทีการอยู่ข้างๆกัน มันก็ช่วยได้เยอะแล้ว ใช่มั้ยคะ?

มันคือการใส่ใจอ่ะ ใส่ใจความรู้สึกของกันและกันจริงๆ อย่างเช่น ตอนที่พ่อเหนื่อยจากทำงาน เราอาจจะช่วยล้างจาน หรือเอาผ้าไปซักให้ เล็กๆน้อยๆ แต่พ่อคงรู้สึกดี ใช่ไหม? (หรือเปล่า? อันนี้ไม่แน่ใจนะ 555+) หรือถ้าพี่น้องทะเลาะกัน เราก็พยายามเป็นคนกลาง ไกล่เกลี่ย (แม้บางทีจะยากมาก และมักจะลงเอยด้วยการโดนด่าจากทั้งสองฝ่ายก็เถอะ!)

ช่วยเหลือเท่าที่ทำได้ ฟังดูง่าย แต่บางทีก็ยากนะ เพราะเราเองก็มีเรื่องของเรา มีปัญหาของเรา แต่ถ้าลองคิดดูว่า เราก็ต้องการความช่วยเหลือจากคนในครอบครัวเหมือนกัน มันก็เลยรู้สึกว่า… เราต้องทำบ้างแหละ! มันเป็นเรื่องของการให้และรับ อย่างสมดุล อะไรงี้ (อธิบายไม่ค่อยถูกเลย 555)

สรุปคือ การเป็นสมาชิกที่ดีของครอบครัว มันไม่ได้มีสูตรสำเร็จ ไม่มีกฎตายตัว มันคือการแสดงออกถึงความรัก ความห่วงใย ความเอาใจใส่ อย่างสม่ำเสมอ ในทุกๆ วัน ไม่ใช่แค่ในโอกาสพิเศษ มันคือการเป็นส่วนหนึ่ง เป็นพลัง และเป็นความอบอุ่นให้กับครอบครัวของเรานั่นเอง ใช่ไหมคะ? (หรือเปล่า… ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะเนี่ย)