ลูกมีหน้าที่อะไรบ้างต่อพ่อแม่

พันธสัญญาแห่งสายสัมพันธ์: หน้าที่ของลูกที่มีต่อพ่อแม่

สายสัมพันธ์ระหว่างลูกกับพ่อแม่เป็นสายใยที่ถักทอขึ้นจากความรัก ความผูกพัน และความเสียสละ ตั้งแต่แรกเกิดจนเติบใหญ่ พ่อแม่คือผู้ให้กำเนิด เลี้ยงดู อบรมสั่งสอน ประคับประคองให้ลูกก้าวเดินบนเส้นทางชีวิตอย่างมั่นคง เมื่อลูกเติบโตขึ้น จึงเป็นหน้าที่อันพึงมีที่ต้องตอบแทนพระคุณอันยิ่งใหญ่นี้

เคารพนับถือและเชื่อฟังอย่างมีเหตุผล: การเคารพนับถือพ่อแม่ถือเป็นรากฐานสำคัญของความสัมพันธ์ที่ดี ลูกควรรับฟังคำแนะนำ ตระหนักถึงประสบการณ์ชีวิตที่สั่งสมมาของท่าน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น การเชื่อฟังควรอยู่บนพื้นฐานของเหตุผลและความถูกต้อง หากมีความเห็นต่าง ควรพูดคุยและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นด้วยความเคารพ เพื่อสร้างความเข้าใจซึ่งกันและกัน

ช่วยเหลือเกื้อกูลตามกำลัง: ความช่วยเหลือที่ลูกมอบให้พ่อแม่ ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่เกินกำลัง แต่ควรเป็นการกระทำที่มาจากความตั้งใจจริง ไม่ว่าจะเป็นการช่วยเหลืองานบ้านเล็กๆ น้อยๆ การแบ่งเบาภาระทางการเงินหากมีกำลังทรัพย์ หรือการดูแลเอาใจใส่ในเรื่องสุขภาพและความเป็นอยู่ ล้วนเป็นการแสดงความรักและความกตัญญู

หมั่นเยี่ยมเยียนและใส่ใจดูแล: การเยี่ยมเยียนเป็นประจำช่วยเติมเต็มความอบอุ่นในครอบครัว ทำให้พ่อแม่รู้สึกว่าลูกยังคงห่วงใยและให้ความสำคัญ การพูดคุย สอบถามสารทุกข์สุกดิบ รับฟังปัญหา หรือเพียงแค่การใช้เวลาร่วมกัน ก็สามารถสร้างความสุขให้กับพ่อแม่ได้อย่างมากมาย

สร้างความสุขและความภาคภูมิใจ: การเป็นคนดีของสังคม ประสบความสำเร็จในชีวิต หรือแม้แต่การมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อผู้อื่น ล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้พ่อแม่ภาคภูมิใจในตัวลูก การสร้างชื่อเสียงที่ดีให้แก่ตนเองและวงศ์ตระกูล ถือเป็นการตอบแทนพระคุณพ่อแม่อย่างหนึ่ง

สร้างความทรงจำดีๆ ร่วมกัน: การใช้เวลาร่วมกันสร้างความทรงจำดีๆ คือของขวัญล้ำค่าที่ลูกสามารถมอบให้กับพ่อแม่ได้ การเดินทางท่องเที่ยว การทำกิจกรรมร่วมกัน หรือเพียงแค่การทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากัน สร้างความผูกพันที่แน่นแฟ้นและเป็นความทรงจำอันงดงามที่คงอยู่ตลอดไป

ดูแลเอาใจใส่ในยามแก่ชรา: เมื่อพ่อแม่เข้าสู่วัยชรา อาจต้องการการดูแลเป็นพิเศษ ทั้งในด้านสุขภาพร่างกายและจิตใจ ลูกควรใส่ใจดูแลท่านอย่างใกล้ชิด จัดหาการรักษาพยาบาลที่ดี พูดคุยให้กำลังใจ และให้ความรักความอบอุ่นอย่างเต็มที่

ดูแลจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต: การอยู่เคียงข้างพ่อแม่ในวาระสุดท้ายของชีวิต เป็นหน้าที่อันสำคัญที่ลูกพึงมี การดูแลให้ท่านจากไปอย่างสงบและสบายใจ การจัดพิธีศพอย่างสมเกียรติ และการทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ท่าน คือการแสดงความกตัญญูอย่างสูงสุด

หน้าที่ของลูกที่มีต่อพ่อแม่ ไม่ใช่ภาระที่หนักอึ้ง แต่เป็นพันธสัญญาแห่งสายสัมพันธ์ที่ผูกพันด้วยความรักและความกตัญญู การดูแลและตอบแทนพระคุณพ่อแม่ ไม่เพียงแต่เป็นหน้าที่อันพึงกระทำ แต่ยังเป็นความสุขและความภาคภูมิใจที่ลูกจะได้รับตอบแทนอย่างมากมายในชีวิต