ฮอร์โมนที่ลดระดับน้ําตาลในเลือด มีอะไรบ้าง

30 การดู
อินซูลิน, อะมิลิน, อินเครติน (GLP-1 และ GIP), เลปติน และอะดิโปเนคติน คือฮอร์โมนหลักที่ลดระดับน้ำตาลในเลือด อินซูลินมีบทบาทสำคัญที่สุด GLP-1 และ GIP กระตุ้นการหลั่งอินซูลิน อะมิลิน ช่วยชะลอการดูดซึมกลูโคส เลปตินและอะดิโปเนคตินจากเซลล์ไขมัน เพิ่มความไวต่ออินซูลิน ฮอร์โมนเหล่านี้ทำงานประสานกันเพื่อรักษาสมดุลน้ำตาลในเลือด
ข้อเสนอแนะ 0 การถูกใจ

ฮอร์โมนที่ลดระดับน้ำตาลในเลือด: ผู้เล่นตัวจริงในการรักษาสมดุลที่จำเป็น

ระดับน้ำตาลในเลือดเป็นปัจจัยสำคัญต่อสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีของเรา ฮอร์โมนในร่างกายมีบทบาทสำคัญในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด โดยฮอร์โมนบางชนิดทำหน้าที่ลดระดับน้ำตาลในเลือด มาทำความรู้จักกับฮอร์โมนเหล่านี้และกลไกการทำงานของพวกมันกัน

อินซูลิน: ผู้ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดหลัก

อินซูลินเป็นฮอร์โมนที่ผลิตโดยตับอ่อนเมื่อระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้น อินซูลินมีบทบาทสำคัญที่สุดในการลดระดับน้ำตาลในเลือด โดยทำหน้าที่หลักสามประการ ได้แก่

  • เพิ่มการนำกลูโคสเข้าสู่เซลล์: อินซูลินช่วยให้เซลล์ในร่างกายดูดซับกลูโคสจากเลือด เพื่อใช้เป็นพลังงาน
  • ยับยั้งการสร้างกลูโคสในตับ: ฮอร์โมนนี้ยับยั้งการทำงานของตับในการปล่อยกลูโคสเข้าสู่กระแสเลือด
  • เพิ่มการเก็บกลูโคสในรูปไกลโคเจน: อินซูลินกระตุ้นให้เซลล์เก็บกลูโคสส่วนเกินไว้ในรูปไกลโคเจนในตับและกล้ามเนื้อ

อะมิลิน: ผู้ช่วยในการชะลอการดูดซึมกลูโคส

อะมิลินเป็นฮอร์โมนอีกชนิดหนึ่งที่ผลิตโดยเซลล์เบต้าของตับอ่อนร่วมกับอินซูลิน แม้ว่าจะไม่ลดระดับน้ำตาลในเลือดโดยตรง แต่อะมิลินมีบทบาทสำคัญโดยมีกลไกดังนี้:

  • ชะลอการเคลื่อนตัวออกจากกระเพาะ: อะมิลินทำให้การบีบตัวของกระเพาะช้าลง ช่วยลดอัตราการดูดซึมกลูโคสเข้าสู่กระแสเลือด
  • ยับยั้งการหลั่งกลูคากอน: อะมิลินยับยั้งการหลั่งกลูคากอน ซึ่งเป็นฮอร์โมนที่กระตุ้นการปล่อยกลูโคสจากตับ

อินเครติน (GLP-1 และ GIP): ตัวกระตุ้นการหลั่งอินซูลิน

อินเครตินเป็นกลุ่มของฮอร์โมนที่หลั่งออกมาจากทางเดินอาหารในตอบสนองต่อการรับประทานอาหาร โดยมีสองชนิดหลัก ได้แก่ GLP-1 (Glucagon-like peptide-1) และ GIP (Glucose-dependent insulinotropic polypeptide)

  • GLP-1: GLP-1 กระตุ้นให้ตับอ่อนหลั่งอินซูลินมากขึ้น และยังยับยั้งการหลั่งกลูคากอนด้วย
  • GIP: GIP มีบทบาทเสริมในกระตุ้นการหลั่งอินซูลิน แต่มีผลน้อยกว่า GLP-1

เลปตินและอะดิโปเนคติน: ผู้ส่งสัญญาณจากเซลล์ไขมัน

เลปตินและอะดิโปเนคตินเป็นฮอร์โมนที่ผลิตโดยเซลล์ไขมัน โดยมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มความไวต่ออินซูลิน ดังนี้:

  • เลปติน: เลปตินส่งสัญญาณไปยังสมองเพื่อลดความอยากอาหารและเพิ่มการใช้พลังงาน ซึ่งช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือดโดยอ้อม
  • อะดิโปเนคติน: อะดิโปเนคตินเพิ่มความไวต่ออินซูลินในเซลล์ต่างๆ โดยตรง ซึ่งช่วยให้เซลล์เหล่านี้ใช้กลูโคสได้ดีขึ้น

การทำงานร่วมกันที่ลงตัว

ฮอร์โมนที่ลดระดับน้ำตาลในเลือดทำงานประสานกันอย่างแม่นยำเพื่อรักษาสมดุลระดับน้ำตาลในเลือด โดยทำงานร่วมกันดังนี้:

  • อินซูลินและอะมิลินลดระดับน้ำตาลในเลือดโดยตรงและชะลอการดูดซึมกลูโคส
  • อินเครตินกระตุ้นการหลั่งอินซูลิน
  • เลปตินและอะดิโปเนคตินเพิ่มความไวต่ออินซูลิน

ความผิดปกติในการทำงานของฮอร์โมนเหล่านี้อาจนำไปสู่ภาวะน้ำตาลในเลือดสูง ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของโรคเบาหวาน การทำความเข้าใจบทบาทของฮอร์โมนเหล่านี้จึงมีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับการรักษาภาวะน้ำตาลในเลือดและป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้อง