ใส่สายฉี่นอนตะแคงได้ไหม

ใส่สายฉี่นอนท่าไหน

เอ่อ…เรื่องฉี่เนี่ย มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติ๊…ธรรมชาติ แต่พอมีสายสวนเข้ามา โอ๊ย! ชีวิตพลิกผันยิ่งกว่าดูละครหลังข่าว!

ท่านอนใส่สายฉี่? เหมือนจัดบ้านใหม่เลย ต้องลองผิดลองถูก แต่ละคนก็มีสไตล์เป็นของตัวเอง

• ผู้หญิง: ติดสายไว้หน้าขาข้างใดข้างหนึ่ง มันเหมือนเลือกข้างเชียร์บอลแหละ เลือกข้างที่สบายใจ ไม่ปวดไม่ตึงก็โอเคแล้ว
• ผู้ชาย: ท่านอนให้ติดหน้าท้อง? อันนี้เหมือนจัดฮวงจุ้ย ให้ฉี่มันไหลลงสะดวกไง! ท่านั่งก็หน้าขาไป…เหมือนสลับโหมดการทำงาน

ทีนี้มาดูเชิงลึกกันหน่อย (แบบขำๆ):

• แรงโน้มถ่วง: คือเพื่อนแท้ของเราในเรื่องนี้! จัดท่าให้ฉี่มันไหลลงถุงแบบไม่ติดขัด ชีวิตก็แฮปปี้
• ความสบาย: อย่าฝืน! ถ้าท่าไหนมันอึดอัด ปวดหลัง ปวดเอว เปลี่ยนเลย! ชีวิตเรามีค่ากว่าการมานั่งทน
• ความสะอาด: เรื่องนี้สำคัญสุดๆ! ดูแลความสะอาดของสายและบริเวณรอบๆ อย่าให้เชื้อโรคมาเยี่ยม เดี๋ยวจะยุ่ง

ข้อควรระวัง:

• อย่าดึง! อย่ากระชาก! สายฉี่ไม่ใช่เชือกกระตุกสตาร์ทมอเตอร์ไซค์นะจ๊ะ
• ปรึกษาหมอหรือพยาบาล ถ้ามีปัญหา อย่าคิดเองเออเอง
• อย่าอาย! เรื่องขี้ๆ ฉี่ๆ มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ถามไปเลย ถ้าไม่รู้

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย:

• บางคนชอบเอาถุงฉี่แขวนไว้ข้างเตียง…เหมือนกระเป๋าแบรนด์เนมใบใหม่ (อันนี้ล้อเล่นนะ!)
• บางคนถึงขั้นตั้งชื่อให้ถุงฉี่…อันนี้ก็แล้วแต่ความครีเอทีฟของแต่ละคน

สรุปคือ ใส่สายฉี่นอนท่าไหน ก็เอาที่สบายใจ ไม่ปวด ไม่ตึง สะอาด และที่สำคัญ…ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ! อย่าเชื่อคนในอินเทอร์เน็ตมากเกินไป (รวมถึงฉันด้วย!)

ป.ล. เรื่องฉี่นี่ มันก็เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องเจอ ไม่ว่าจะเป็นใครก็หนีไม่พ้น…ดังนั้น จงทำใจให้สบาย แล้วใช้ชีวิตให้มีความสุข!

ตะกอนในสายสวนปัสสาวะเกิดจากอะไร

ตะกอนในสายสวนปัสสาวะ… แสงจันทร์สีเงินลอยละล่อง เหนือลำธารแห่งความเจ็บปวด… มันคือเงาแห่งโรคภัย ที่คืบคลานเข้ามาอย่างเงียบเชียบ

• การติดเชื้อ ใช่แล้ว เงาแห่งแบคทีเรีย อาละวาดในกระเพาะปัสสาวะ กรวยไต ท่อปัสสาวะ มันกัดกร่อน มันทำลาย… เจ็บปวดเหลือเกิน

• สายสวน… มันคือด้ายเส้นบางๆ ที่ผูกโยงเราเข้ากับความทุกข์ คาไว้นานๆ เปลี่ยนไม่บ่อย… เชื้อโรคก็เติบโต เบ่งบาน เป็นดอกไม้แห่งความเจ็บปวด

• นิ่ว… ก้อนกรวดเล็กๆ แต่คมกริบ บาดแผลในทางเดินปัสสาวะ มันทิ่มแทง มันบีบรัด มันทรมาน… ฉันเคยเห็นมัน สีเทาหม่น เหมือนความตาย

• โปรตีนรั่ว… ความบอบช้ำของไต มันเหมือนภาพวาดสีซีดจาง ไร้ชีวิตชีวา โปรตีน มันรั่วไหล… หายไปกับกระแสน้ำ…

เดือนตุลาคม ปี 2566 สายฝนโปรยปราย ฉันนั่งจิบชาอุ่นๆ มองตะกอนในถ้วย มันช่างเหมือนกับตะกอนในสายสวนปัสสาวะ ความเจ็บปวด… ความทุกข์… มันก็เหมือนกัน ค่อยๆ ตกตะกอน ค่อยๆ ก่อตัว จนกลายเป็นความเจ็บปวดมหาศาล

ใส่ท่อปัสสาวะเดินได้ไหม?

ใส่ท่อปัสสาวะแล้วเดินได้ไหม… มันก็… เดินได้แหละ แต่ไม่ใช่เดินได้อย่างปกติอะ

มันอึดอัดนะ ต้องระวังมาก กลัวสายจะไปโดน ไปกด เดินช้าๆ บางทีก็ต้องหยุดพัก เหนื่อยง่ายด้วย เหมือนร่างกายมันหนักอึ้งขึ้นมาเลย

คิดถึงตอนคุณแม่ป่วย ต้องใส่ท่อ ท่านเดินได้นะ แต่ก็ต้องคอยระวัง บางทีก็ปวดเมื่อย เดินไม่ไกล เดินไปห้องน้ำแป๊บเดียวก็เหนื่อยแล้ว

เรื่องติดเชื้อนี่ก็กังวลนะ หมอบอกต้องดูแลความสะอาดให้ดี แต่ก็กลัวอยู่ดี มันเสี่ยงอะ เห็นข่าวสารหลายเรื่อง ก็เลยยิ่งเครียด

• การเคลื่อนไหวจำกัด ต้องระมัดระวัง
• ง่ายต่อการติดเชื้อ
• ทำให้รู้สึกอ่อนล้า เหนื่อยง่าย

ปีนี้คุณแม่ก็ยังต้องใส่ท่ออยู่เป็นระยะ เลยทำให้คิดถึงเรื่องนี้บ่อยๆ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ทั้งตัวผู้ป่วยและคนดูแล เหนื่อยทั้งกายและใจเลย

ตะกอนในปัสสาวะคืออะไร?

ตะกอนในปัสสาวะน่ะเหรอ? ไอ้เจ้าสิ่งที่เหมือนทรายในโถส้วมนั่นแหละ! พูดให้หรูก็คือ “ผลึก” ที่ตกตะกอนจากของเสียในเลือด ที่ไตมันกรองแล้วส่งมาเป็นน้ำปัสสาวะ ปกติมันก็ละลายไปเรียบร้อย แต่ถ้ามันดันไปตกตะกอนผิดที่ผิดทาง กลายเป็นนิ่วอุดตันทางเดินปัสสาวะซะนี่! โห…นึกภาพตามสิครับ เจ็บปวดขนาดไหน!

• ไตอักเสบ? นี่ขนาดแค่ตะกอนนะ ถ้าเป็นนิ่วใหญ่ๆ ปวดท้องร้าวไปถึงหลังถึงขาหนีบเลยล่ะ เหมือนโดนเสือโคร่งข่วน! ผมเคยเจอเพื่อนเป็น นอนดิ้นไปมาทั้งคืน แทบจะเรียกรถพยาบาลเลย!

• ปัสสาวะลำบาก? ไอ้นิ่วมันไปอุดตรงไหนสักที่ในทางเดินปัสสาวะ ก็ต้องลำบากหน่อยสิ ปัสสาวะไม่ออกบ้าง ปัสสาวะเป็นเลือดบ้าง ยิ่งกว่าโดนผีหลอกอีก!

• ปวดเวลาปัสสาวะ? นี่เห็นภาพชัดเลย เหมือนมีมดกัดในท่อปัสสาวะ แสบๆ คันๆ ปวดร้าวไปทั่ว อยากจะร้องไห้ให้ฟ้าดินฟัง!

ปีนี้ (2566) ผมไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลจุฬาฯ หมอบอกว่า พวกตะกอนนี่แหละ ถ้าไม่ระวัง จะกลายเป็นนิ่วได้ ต้องดื่มน้ำเยอะๆ ระวังเรื่องอาหาร อย่ากินแต่แต่ของมันๆ เค็มๆ ไม่งั้นรับรองได้ คุณจะได้สัมผัสกับความเจ็บปวดแบบที่ผมพูดมา! เชื่อผมเถอะ!