หยุดหายใจขณะหลับ มีกี่ระดับ

หยุดหายใจขณะหลับ: ความรุนแรงที่แตกต่างและผลกระทบต่อสุขภาพ

ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (Sleep Apnea) เป็นภาวะที่เกิดขึ้นเมื่อทางเดินหายใจส่วนบนมีการอุดกั้นซ้ำๆ ในระหว่างการนอนหลับ ทำให้การหายใจติดขัดหรือหยุดชะงักไปชั่วขณะ ส่งผลให้ร่างกายได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ และนำไปสู่ปัญหาสุขภาพต่างๆ มากมาย หลายคนอาจไม่ทราบว่าภาวะนี้มีความรุนแรงหลายระดับ ซึ่งส่งผลต่อการรักษาและการจัดการที่แตกต่างกัน

การแบ่งระดับความรุนแรงของภาวะหยุดหายใจขณะหลับนั้น อาศัยดัชนีที่เรียกว่า Apnea-Hypopnea Index หรือ AHI เป็นตัวชี้วัด AHI คือจำนวนครั้งที่ผู้ป่วยหยุดหายใจ (Apnea) หรือหายใจแผ่วเบา (Hypopnea) ต่อชั่วโมงของการนอนหลับ ดัชนีนี้ได้จากการตรวจการนอนหลับ (Polysomnography) ซึ่งเป็นการตรวจละเอียดที่บันทึกคลื่นสมอง อัตราการเต้นของหัวใจ ระดับออกซิเจนในเลือด และการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อต่างๆ ในระหว่างการนอนหลับ

โดยทั่วไปแล้ว ภาวะหยุดหายใจขณะหลับแบ่งออกเป็น 3 ระดับความรุนแรงหลักๆ ดังนี้:

1. ระดับน้อย (Mild): AHI อยู่ระหว่าง 5-15 ครั้งต่อชั่วโมง ผู้ที่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับในระดับนี้ อาจมีอาการเพียงเล็กน้อย เช่น นอนกรนเสียงดัง รู้สึกอ่อนเพลียเล็กน้อยในตอนเช้า หรือมีสมาธิสั้นบ้างในระหว่างวัน อย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นระดับน้อย ก็ไม่ควรละเลย เพราะหากไม่ได้รับการรักษา อาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงขึ้นได้ในระยะยาว

2. ระดับปานกลาง (Moderate): AHI อยู่ระหว่าง 15-30 ครั้งต่อชั่วโมง ผู้ที่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับในระดับนี้ มักมีอาการที่ชัดเจนมากขึ้น เช่น นอนกรนเสียงดังมาก หายใจเฮือกเมื่อหลับ รู้สึกเหนื่อยล้าอย่างมากในตอนเช้า ง่วงนอนมากผิดปกติในระหว่างวัน และอาจมีปัญหาในการควบคุมอารมณ์หรือความจำ การนอนหลับที่ไม่ดีในระดับนี้ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตอย่างมาก และเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคต่างๆ เช่น ความดันโลหิตสูง โรคหัวใจ และโรคหลอดเลือดสมอง

3. ระดับรุนแรง (Severe): AHI มากกว่า 30 ครั้งต่อชั่วโมง ผู้ที่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับในระดับนี้ จะมีอาการที่รุนแรงและส่งผลกระทบต่อสุขภาพอย่างมาก เช่น หยุดหายใจเป็นเวลานานหลายครั้งต่อคืน นอนหลับไม่สนิท รู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจในเวลากลางคืน ปวดศีรษะในตอนเช้า และมีปัญหาด้านความจำและสมาธิอย่างมาก ภาวะหยุดหายใจขณะหลับในระดับนี้เพิ่มความเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนร้ายแรง เช่น หัวใจเต้นผิดจังหวะ กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด และเสียชีวิตเฉียบพลัน

สิ่งที่ต้องจำ: การวินิจฉัยที่แม่นยำสำหรับภาวะหยุดหายใจขณะหลับนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับค่า AHI เพียงอย่างเดียว แพทย์จะพิจารณาจากข้อมูลอื่นๆ ประกอบด้วย เช่น อาการของผู้ป่วย ประวัติทางการแพทย์ ผลการตรวจร่างกาย และผลการตรวจการนอนหลับโดยละเอียด การประเมินแบบองค์รวมนี้จะช่วยให้แพทย์สามารถกำหนดระดับความรุนแรงของภาวะหยุดหายใจขณะหลับได้อย่างถูกต้อง และวางแผนการรักษาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับผู้ป่วยแต่ละราย

ดังนั้น หากคุณสงสัยว่าตนเองหรือคนใกล้ชิดอาจมีภาวะหยุดหายใจขณะหลับ ควรปรึกษาแพทย์เพื่อทำการตรวจวินิจฉัยและรับการรักษาอย่างเหมาะสม เพื่อป้องกันปัญหาสุขภาพที่อาจเกิดขึ้น และปรับปรุงคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น