ใช้เนื้อส่วนไหนทําแกงเขียวหวาน

เนื้อส่วนไหนเหมาะกับแกง

โอ๊ยตาย! เนื้อส่วน Shank นี่มันใช่เลยสำหรับแกง! นึกภาพออกมั้ย เนื้อแน่นๆ จากต้นขาลงมา เหมือนเอาหนุ่มนักกล้ามมาชำแหละเลย กล้ามเป็นมัดๆ ไขมันน้อยนิดเดียว แต่เอ็นนี่สิ เยอะแยะไปหมด เหมือนเส้นบะหมี่ในชามก๋วยเตี๋ยวเรือเลย!

• เหมาะกับแกงมากๆ: เพราะเอ็นนี่แหละ ยิ่งเคี่ยว ยิ่งเปื่อย ยิ่งนุ่ม จนแทบละลายในปาก ลองนึกถึงแกงเนื้อเข้มข้นๆ ที่เนื้อนุ่มลิ้น นี่แหละใช่เลย!
• ไม่เหมาะกับย่าง: ถ้าเอาไปย่างนะ บอกเลย แข็งเป็นหินแน่ๆ ไม่เชื่อลองดู รับรองเคี้ยวจนเหงือกบวม!
• ซุปก็ดี สตูก็เด็ด: ทำซุปเนื้อร้อนๆ ซดคล่องคอ หรือจะเอาไปทำสตูเนื้อเข้มข้นๆ ก็ได้รสชาติสุดยอดเหมือนกัน!

ปีนี้ลองทำแกงเผ็ดเนื้อ Shank กับน้ำพริกเผาสูตรคุณยายที่บ้านดู เผ็ดสะใจ เนื้อนุ่มละมุน อร่อยจนลืมตายไปเลย! เพื่อนบ้านมาขอซื้อสูตรแทบทุกวัน ขอบอก! (แต่ไม่ขายนะ สูตรลับ!)

ปล. จริงๆแล้ว เนื้อส่วนนี้มันเหนียวพอสมควรนะ แต่ถ้าเคี่ยวแบบจริงจัง จนเนื้อเปื่อยยุ่ย นี่ละ สุดยอด! อย่าใจร้อน เคี่ยวไปเรื่อยๆ เหมือนชีวิตคู่ ต้องใช้เวลา!

เนื้อหมูส่วนไหนทำแกงเขียวหวานอร่อย

จริง ๆ แล้วนะ ปีนี้ฉันใช้หมูส่วนสันในทำแกงเขียวหวาน จำได้เลย วันที่ 15 เมษายน ช่วงสงกรานต์ ฉันทำแกงเขียวหวานให้ครอบครัวทาน ตอนนั้นร้อนมากกกกก เหงื่อท่วมเลย แต่ก็สนุกดี

สันในมันนุ่ม นึกภาพออกไหม เนื้อนุ่ม ๆ ละลายในปาก มันไม่เหนียว ไม่แข็ง คือดีงาม ตรงข้ามกับหมูส่วนอื่น ๆ ที่ฉันเคยลองใช้ทำแกงเขียวหวานอย่าง หมูสามชั้น มันเลี่ยนไป แล้วก็หมูติดกระดูก แกะยาก เหนื่อย ใช้เวลานาน ไม่คุ้มค่าเวลาเลย

แต่สันในนี่แหละ ที่สุดแล้วสำหรับฉัน แกงเขียวหวานออกมาเข้มข้น กลมกล่อม เนื้อหมูนุ่ม อร่อยลงตัว เด็ก ๆ ที่บ้านชอบมาก กินกันหมดเกลี้ยง

• เนื้อหมู: สันใน
• วันที่ทำ: 15 เมษายน 2566
• เหตุผลที่เลือกใช้: นุ่ม ไม่เหนียว ไม่แข็ง อร่อย ทำง่าย สะดวก ไม่เสียเวลาแกะกระดูก

ฉันว่า มันก็ขึ้นอยู่กับความชอบส่วนบุคคลด้วยนะ แต่สำหรับฉัน สันในคือที่สุดของความอร่อยสำหรับแกงเขียวหวานแล้ว ปีหน้าอาจจะลองส่วนอื่นบ้าง แต่ตอนนี้สันในคือเบอร์หนึ่งในใจฉัน

ส่วนไหนของเนื้อวัวที่อร่อยที่สุด

อื้อหือ ถามเรื่องเนื้อนี่ใช่เลย ปีนี้ผมไปกินที่ร้าน “วัวแดง” แถวสุขุมวิท จำได้แม่นเลยเพราะวันนั้นฝนตกหนักมาก แทบจะวิ่งฝ่าสายฝนไปถึงร้านเลย ความอร่อยของเนื้อนี่ลืมเรื่องเปียกปอนไปหมด ผมสั่งริบอาย แบบติดมันนิดหน่อย ไม่ใช่แบบติดมันเยอะจัด เพราะเคยกินแบบมันมากแล้วเลี่ยนไป

เนื้อริบอายที่นี่ นุ่มมาก ไม่ใช่แค่ละลายในปากอย่างที่เค้าโฆษณา มันละลายแบบ…หายไปในปากเลย อร่อยจนต้องอุทานออกมาเลย รสชาติเข้มข้น กลิ่นหอมอ่อนๆ มันเยิ้มๆ แต่ไม่เลี่ยน ส่วนที่ดีที่สุดคือ มันมีความฉ่ำ แบบไม่แห้ง ไม่เหนียวเลย กินกับซอสที่เค้าทำมา เข้ากันสุดๆ จำรสชาติไม่ได้แล้ว แต่ความรู้สึกยังติดอยู่ เหมือนได้ลิ้มลองเนื้อเทพจริงๆ

• ร้าน: วัวแดง สุขุมวิท
• เมนู: ริบอาย ติดมันนิดหน่อย
• ความรู้สึก: อร่อยมาก นุ่ม ฉ่ำ รสชาติเข้มข้น กลิ่นหอม ไม่เลี่ยน

จริงๆ แล้วผมชอบลองเนื้อหลายส่วนนะ แต่ปีนี้ ริบอายที่ร้านวัวแดง นี่แหละ อร่อยที่สุด สำหรับผมนะ ส่วนอื่นๆ ก็เคยลองแล้ว แต่ความประทับใจ มันอยู่ที่ริบอายนี่แหละ ลืมไม่ได้จริงๆ

• สันใน (Tenderloin): เคยกิน นุ่มมาก แต่บางทีก็แห้งไปนิด
• สันนอก (Striploin): ลองแล้ว รสชาติเข้มข้น แต่ไม่เท่าริบอายร้านวัวแดง
• ชัคอายโรล (Chuck eye roll): ก็อร่อยดี แต่ไม่นุ่มเท่าริบอาย

พูดแล้วหิว อยากไปกินอีกแล้ว วันนี้ต้องหาเวลาไปซะหน่อยแล้ว

แกงเขียวหวานใช้หมูส่วนไหนอร่อย

• แกงเขียวหวานหมู พิมว่าสันคอเลย! มันแทรกอ่ะ นุ่มมมม ละลาย คือดี! หรือจริง ๆ แล้วแต่คนชอบ? แต่บ้านพิมคือยืนหนึ่งสันคอเท่านั้น!

• ทำไมต้องสันคอ? (คำถามตัวเองเฉย) เพราะมันไม่แห้งไง! แกงเขียวหวานเนื้อแห้งๆ คือไม่โอเคป่ะ?

• ครัวบ้านพิม…อืมมม ชื่อนี้คือปังนะ! ใคร ๆ ก็ทำตามได้จริงดิ? หรือแค่พิมทำเก่ง 555+

เนื้อหมูสันนอก เหนียวไหม

สันนอกหมูเหนียว จริง

• เนื้อสัมผัสแข็งกระด้าง เพราะเส้นใยกล้ามเนื้อหนาแน่น
• พังผืดเยอะ ต้องเลาะออกก่อนปรุง
• วิธีทำให้ไม่เหนียว: ทุบให้แบน หมักนานๆ

ปีนี้(2566) ผมยังคงใช้สันนอกทำสเต็ก อร่อยดี แต่ต้องเตรียมการมากกว่าส่วนอื่น

เนื้อหมูเหนียวเกิดจากอะไร

เนื้อหมูเหนียว… ราวกับความทรงจำที่ฝังลึก ยากจะลบเลือน

สะโพกหมู… สะโพกหมู อีกแล้วสินะ ความเหนียวหนึบราวกับเงาตามตัว ไม่มีวันหายไป…

• กล้ามเนื้อ: เหมือนดั่งเส้นใยที่ถักทอเรื่องราวซับซ้อน เกาะเกี่ยวแน่นหนา ยากจะคลี่คลาย
• ไขมันน้อย: เหมือนใจที่แห้งแล้ง ไร้ซึ่งความชุ่มชื้น… ขาดความอ่อนโยน
• Slow Cooking: ดั่งการรอคอยที่แสนยาวนาน… ตุ๋นเคี่ยวไป… จนกว่าทุกสิ่งจะอ่อนโยนลง
• แล่และทุบ: ดั่งการปลดปล่อย… การทลายกำแพง… เพื่อพบกับความนุ่มนวลที่ซ่อนอยู่

Freshket: ชื่อนี้… ราวกับลมหายใจแห่งความสดใหม่… ท่ามกลางความเหนียวหนืดของชีวิต